W marcu b.r. w proponowanym rezerwacie przyrody „Gogolewko” wykonano kolejne zabiegi ochrony czynnej – usunięcie wierzby i brzozy ze środkowej części torfowiska.
Torfowisko „Gogolewko” jest jednym z najcenniejszych torfowisk niskich w dorzeczu Słupi. W granicach torfowiska zinwentaryzowano 186 gatunków roślin z czego 26 to gatunki zagrożone wyginięciem w skali kraju i regionu, często podlegające prawnej ochronie m.in. kukułki - szerokolistna, Fuchsa i krwista, kruszczyk błotny, podkolan biały, listera jajowata, bobrek trójlistkowy, turzyca obła, mszaki brunatne - Drepanocladus vernicosus, Tomentypnum nitens, Helodium blandowii, Paludella squarrosa, oraz torfowce – Sphagnum fallax, fimbriatum, russowii, rubellum, squarrosum, teres, nemoreum, capillifolium, palustre. Na torfowisku „Gogolewko” występują torfotwórcze fitocenozy turzycowo-mszyste i łąkowe. Zachodzi niezwykle cenny proces regeneracji torfowisk mechowiskowych oraz proces akumulacji torfu. Od 2003 roku w granicach torfowiska prowadzona jest ochrona czynna. W pierwszej fazie zabiegów zbudowano 17 zastawek piętrzących, które w znacznym stopniu podniosły poziom wody na torfowisku. Po 8 latach funkcjonowania zastawek - mniejsze, poprzeczne rowy w znacznym stopniu zarosły, na większych rowach podłużnych spowolniono odpływ wody. Również od roku 2003 systematycznie w miesiącu sierpniu połowa torfowiska jest wykaszana. Koszenie odbywa się w cyklu dwuletnim, odpowiednim dla fitocenoz mechowiskowych. Od roku 2009 rozpoczęto odkrzaczanie powierzchni torfowiska. Najbardziej ekspansywnym gatunkiem jest wierzba. Do tej pory z niespełna połowy obszaru proponowanego rezerwatu przyrody usunięto krzewy wierzby i drzewa brzozy. Oprócz odkrzaczania kolejnych powierzchni, co dwa lata ścinane są odrosty odrastającej wierzby.