Pracownicy Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi” zakończyli kolejne liczenie żurawi na noclegowiskach. Skontrolowali noclegowiska położone na terenie Paku: w dolinie rzeki Słupi pod Zajączkowem, na Zalewach Słupi pod Gałąźnią Małą, na torfowisku w okolicach Unichowa i na rozlewisku śródpolnym pod Brzezinką, a także blisko jego granicy na torfowisku śródleśnym pod Jerzkowicami. Liczenia prowadzone były w trzech terminach: 5-7 września, 19-21 września i 5-7 października. Rozpoczynały się przed wschodem słońca (ptaki rozlatujące się na żerowiska położone na okolicznych pola) lub wieczorem (ptaki zlatujące się z pól na nocleg).
Liczenie potwierdziło duże znaczenie noclegowiska pod Gałąźnią Małą, gdzie w tym roku padł nowy rekord - na początku września nocowało ponad 1400 żurawi. Widok tak dużego zgrupowania żurawi w jednym miejscu sprawiał niesamowite wrażenie. Znacznie mniej ptaków wybrało w tym okresie noclegowiska pod Unichowem i Jerzkowicami. Nie odnotowano nocujących żurawi pod Brzezinką i Zajączkowem. W trakcie drugiej kontroli liczebność żurawi spadła kilkukrotnie. W okresie poprzedzającym drugie liczenie obserwowano stada żurawi wyraźnie przelatujące na zachód, w kierunku zimowisk. W porównaniu do lat poprzednich, w tym roku ptaki szybciej zaczęły opuszczać tereny Doliny Słupi, pomimo dogodnych warunków atmosferycznych. Prawdopodobnie ma to związek z przyspieszeniem prac polowych, a zwłaszcza przyorywaniem pól, co pozbawiło żurawie odpowiednich miejsc żerowiskowych. Podczas trzeciego liczenia, na początku października, nie stwierdzono już żurawi nocujących na terenie Parku.
Wyniki kilkuletnich obserwacji wskazują na dużą rangę noclegowiska pod Gałąźnią. Nocuje tu ponad 1000 ptaków, co stawia to miejsce wśród najważniejszych noclegowisk w skali całego regionu. Jednocześnie podnosi znaczenie terenu Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi”, jak i ptasiego obszaru Natura 2000 Dolina Słupi, jako ostoi ptaków o randze europejskiej. Wyniki monitoringu pozwalają na śledzenie zmian w wykorzystaniu poszczególnych noclegowisk oraz uzupełniają wiedzę o fenologii wędrówek żurawi.
Tekst i zdjecia
Marek Ziółkowski
